เลื่อมสลับลาย (2526/1983) หญิงสาว-แม้สูงส่งเพียงใด ก็ไม่ยั่งยืนในด้านสังขาร อันหมายถึงราคา ส่วนคุณค่าที่หมายถึงคุณภาพยังสามารถจะหลบลงไปเป็นรอง ชื่อเสียงเกียรติยศนั้น ถ้ายึดถือก็นับได้ว่าไม่เหลือ ทุกสิ่งจะเสื่อมโทรมไป ด้อยรัศมีลงไป ยิ่งหญิงนั้นเคยเป็นผู้มีราคา มีค่าสูงแล้วอยู่มาวันหนึ่งก็ยินยอมให้ชายคนหนึ่งหรือหลายคนพาไปเก็บเงียบ กบดานไว้ ณ ที่ใดที่หนึ่ง กินเอาใช้เอา คั้นเอาทั้งน้ำทั้งเนื้อ ที่เคยน่ารัก น่าชิม จนหลุดจากมือนี้แล้วก็แล่นไปลองต่อที่มืออื่น ด้วยเข้าใจผิดว่าการลองก่อนย่อมปลอดภัยกว่า...ท้ายที่สุด หญิงนั้นจะเหลืออะไรไว้ให้ตนเองได้ภาคภูมิหรือ นอกจากความโชกโชนที่ตนเองแข็งอกแข็งใจปลาบปลื้มเพียงอย่างเดียว